www.7dak.fora.pl

Paweł_39

Pojawiła się drobna zagadka historyczna. Jak zwykle wszyscy wszystko wiedzą, a jak zaczynamy grzebać, to okazuje się, że zawsze coś jest do wyjaśnienia.

Wspomnienia Jana Milewskiego:
W kwietniu 1919 r. formuje się DAK w Poznaniu. Ma on na wyposażeniu armaty 90 mm wz.1873. 3 maja 1919 r. na Ławicy, podczas defilady DAK jedzie z tymi właśnie armatami. Na ddefiladzie była 1 i 2 bateria.

P.Zarzycki "Zarys wojennej... . 7 DAK"
Po defiladzie 3 maja wymienić miano armaty 90 cm na rosyjskie 76,2 mm "prawosławne". Z nimi DAK miał ruszyć na front pod Rogoźnem.

Podczas przebywania na froncie armaty miano wymienić na "znacznie lepsze armaty 75 mm". O jakie działa chodzi nie mam pewności. Milewski wspomina o negocjacjach z Włochami o ich armaty. To by się zgadzało, bo WP używało wtedy ponad 120 sztuk włoskich armat 75 mm wz.1906. Chodzi nadal o I i II baterię. Wedłu Zarzyckiego one wyjechały z armatami 75 mm.

Dalej u Zarzyckiego, temat wymiany sprzętu pojawia się dopiero w temacie walk trzeciej baterii. która dociera na front wschodni i pod Zdołbunowem następuje wymiana sprzętu na armaty 76,2 mm wz.02.

Nie ma wogóle mowy o I i II baterii. Piotr mówił, że najpierw były 90 mm, potem niemieckie 77 mm wz.96n/A, potem 75 mm wz.06 włoskie, a na koniec prawosławne. Z jakiego źródła jednak wynika ten układ? Skąd wiemy, że I i II bateria dostały armaty prawosławne na froncie?

Paweł_39

Ok, Milewski wspomina o n/a. Czyli mamy tak:

Kwiecień 1919 r. - 4 armaty 90 mm wz.1873
Koniec kwietnia 1919 r. - amraty 77 mm wz.96 n/A
Maj 1919 - 75 mm wz.1906 włoskie

Kiedy pojawiły się prawosławne?

Piotrek

Z mojego opracowania dot. frontu zachodniego. Nie ma go jeszcze na stronie, bo nie jest skończone.

Postawione przed Dywizjonem, a precyzyjnie rzecz ujmując, przed jego 1. i 2. baterią, wydawać mogłoby się nierealne zadanie, wystąpienia w trakcie defilady w cwale podczas Święta Królowej Korony Polskiej i Święta Narodowego w dniu 3 maja 1919 r. na poznańskiej Ławicy, zostało uwieńczone sukcesem i pochwałą głównodowodzącego gen. Dowbór – Muśnickiego. Już kolejnego dnia przystąpiono do intensywnego szkolenia z użyciem armat wz. 96 n.A, które Dywizjon otrzymał z końcem kwietnia. Tok prac organizacyjnych i szkolenia przerywa w dniu 17 maja 1919 r. rozkaz wymarszu w pole 1. baterii, a w trzy dni później 2. baterii. Pozostająca w organizacji 3. bateria wyruszy na front dopiero 21 listopada 1919 r.

Obie baterie zostają przydzielone do I Brygady Jazdy Wielkopolskiej dowodzonej przez gen. Aleksandra Pajewskiego, w skład której wchodzą 1. Pułk Ułanów Wielkopolskich i 3. Pułk Ułanów Wielkopolskich. Brygada zostaje skierowana w okolice Rogoźna by wykonać zbrojną demonstrację przeciwko Niemcom, którzy przygotowywali się do ofensywy w czerwcu 1919 r. Czas ten Dywizjon wykorzystuje na dalsze ćwiczenia i szkolenie. Po raz kolejny zmianie ulegają działa na 75 mm włoskie armaty polowe wz. 1906 i wreszcie na rosyjskie 76,2 mm armaty wz. 1902, które staną się jego etatową bronią aż do końca istnienia we wrześniu 1939 r. Pojawiają się pierwsze efekty pospiesznego formowania baterii. Nienajlepszy materiał koński zaczyna zwodzić. Kilka koni pada nie wytrzymując marszów, inne odchodzą do szpitali. [...]

W dniu 12 marca 1920 r., po dołączeniu do 16 Pułku Ułanów w Bydgoszczy, 3. bateria wyjeżdża pod dowództwem por. Dembińskiego do Brodów, a następnie do Krasiłowa pod Zdołbunowem na Wołyniu. Na miejscu bateria zostaje przezbrojona w rosyjskie armaty 76,2 mm wz. 02, zdając dotychczas eksploatowany sprzęt włoski (75 mm armata polowa wz. 1906). Tam też przybywa sztab Dywizjonu, który od dnia 5 lutego 1920 r. nosi nazwę 7. Dywizjon Artylerii Konnej Wielkopolskiej.

Paweł_39

No to jasne.

I i II bateria:
Kwiecień 1919 r. - 4 armaty 90 mm wz.1873
Koniec kwietnia 1919 r. - amraty 77 mm wz.96 n/A
Maj - czerwiec 1919 - 75 mm wz.1906 włoskie, a potem Prawosławne

III bateria
Do marca 1920 - włoskie 75 mm wz.06
Połowa marca 1920 - Prawosławne.

Potem gdzieś II połowa lat 20-tych armaty wz.02/26.

Paweł_39

Armata 90 mm wz.73 w 1919 r. podczas szkolenia w 55 pułku piechoty. Daje pojęcie co do wyglądu armat na których szkolił się 7 DAK. Możliwe, że nawet armata z 7 DAKu. Dużo ich nie było w magazynach.

Marcin

Niezła kolubryna Wink

Piotrek

Wedle Giętkowskiego 3. bateria w lipcu 1919 r. miała austriackie haubice 100 mm wz. 1914. Opiera się na aktach CAW.