www.7dak.fora.pl

Paweł_39

Książka "We mgle wrześniowej" Zielińskiego to zbiór wspomnień autora z września 1939 i przedwojennych manewrów, pisane w latach 40-tych i 50-tych. We wrześniu był on podchorążym w jednym z pułków artylerii lekkiej Armii "Prusy".

Osobiście uważam, że ksiązka jest słaba, a autor bardzo się broni nawet przed wyjawieniem w jakim PALu służył. Nazwiska dowódcy jego baterii nie moge odnaleźć na żadnej liście PALów.

Parę cytatów z książki jest jednak ciekawych.

Paweł_39

Parę cytatów:

Mobilizacja sierpniowa 1939
"Ogniomistrz zaraz wydobył odpowiedni papier i punkt po punkcie przeczytał, co mi się od wojska należy na wojnę.
- Szabla, ale panu podchorążemu przypadło siodło "meksykańskie", więc szabli przytroczyć się nie da, bo od lat nie ma czapraków do tych siodeł."

Manewry pokojowe
"Rotmistrz przysiadł się bliżej i niepewnie zabębnił palcami w puszkę maski przeciwgazowej. Wreszcie westchnął i odtworzył wieko. W środku - jabłko, kawał solonej słoniny i smukła szyjka ćwiartki spirytusu.
- Che, che, zapalnik natychmiastowy R.Y.G. - powiedziałem życzliwie i ze swojej puszki dołożyłem do śniadania pomidory i pół słonecznika."

kiler

kowalinho

kiler

Paweł_39

To by się zgadzało, bo wnioskowałem, że to okolice Wilna. Dzięki

kiler

Narazie przeczytałem kilka pierwszych opowiadań i muszę powiedzieć, że bardzo mi się spodobała "Defilada". Myślę, że dzięki niej łatwiej zrozumieć szok jaki doznali żołnierze w pierwszych dniach września, gdy czołgi, które na manewrach utykały w błocie i były pośmiewiskiem obu stron, we wrześniu parły do przodu wyprzedzając czasem o kilometry wycofujące się polskie oddziały.

Scena z rudzielcem na rowerze pozorującym ciężkie czołgi przy pomocy tablicy z odpowiednim opisem kapitalna. Ciekawe tylko czy prawdziwa?

kiler

Po pełnej lekturze mogę stwierdzić, że przeskok nastroju jest gigantyczny - od humorystycznego opisu manewrów z "Defilady", po tragiczną historię wachmistrza podchorążego z "Przed świtem" (inna sprawa, że chyba chodziło tam o SGO Polesie - w ostatnim zdaniu jest mowa o "październikowym słońcu"). Klimat dwóch ostatnich opowiadań jakby żywcem z mojego ulubionego "wrzesniowego" filmu "Virtuti".

Mam wrażenie, że opowiadania "Defilada" i "We mgle wrześniowej" są osobistymi wspomnieniami autora (chcociaż zapewne nazwiska zostały zmienione), a reszta to albo historie zasłyszane w obozie albo efekt twórczości pisarskiej Zielińskiego. Moim zdaniem publikacja jest warta przeczytania, mimo że to typ książki zupełnie inny niż tak przez nas cenione "Ułani, ułani" czy "Odwroty".

Moja dodatkowa uwaga - warto czytać po kolei prace Zielińskiego, zaczynając od "Kiełbie we łbie", gdzie dowiemy się o pobycie autora w SPRA we Włodzimierzu, a potem "We mgle wrześniowej" gdzie są opisane jego wrześniowe losy. Jest jeszcze "Stara szabla", która opisuje pobyt w Oflagu. Znając specyficzny humor autora z "Kiełbie we łbie" wydaje się, że może to też być ciekawa lektura. Taki opis znalazłem w sieci:

Paweł_39

Mam podobne odczucia Kiler. Nie mogłem połapać się w tej książce, co jest wspomnieniem, a co fikcją literacką.

atyl

atyl

atyl

Linki i obrazki, bo mam już 3 posty Smile

[link widoczny dla zalogowanych]
Henschel 123
[link widoczny dla zalogowanych]

hando_83

czy znane są wam jakieś relacje Zielińskiego, nie spisane w formie prozy jak jego opowiadania, lecz typu tego który składano po wojnie obronnej np w instytucie Sikorskiego w Londynie
gdzie ewentualnie zacząć szukać?

Piotrek

W Londynie właśnie bym szukał, w archiwum IPiMS.