www.7dak.fora.pl

kiler

Właśnie jestem w trakcie lektury tej bardzo ciekawej i godnej polecenia książki i zainteresował mnie bardzo jeden z jej fragmentów, o który chciałbym spytać.

W trakcie nauki w SPRK w Grudziądzu podchorąży Leon Sapieha nie mógł nauczyć się rozkładania i składania rkm, więc ... kupił sobie własny rkm, trzymał go pod pryczą i w wolnych chwilach ćwiczył do perfekcji rozkładanie i składanie tej broni. Jak myślicie: czy możliwe było kupienie przed wojną rkmu przez zwykłego śmiertelnika, czy to tylko wymysł autora?

Lookie · Wysłany: Czw 10:51, 22 Mar 2012 Temat postu:

Nie zapominajmy, ze Sapieha był dobrze sytuowanym podchorazym:) Poza tym skoro rkm mogły zakupic Koła Gospodyń Wiejskich, to pewnie jakies mozliwości były Smile

Byc może dla zwykłego śmiertelnika taki nabytek byłby horrendalnie trudny, ale dla potomka magnatów......to inna para kaloszy:)

Ale faktycznie...ciekaw jestem jaka była droga formalna takiego zakupu:)

kiler · Wysłany: Czw 11:02, 22 Mar 2012 Temat postu:

Jeśli ten rkm był kupowany przez te gospodynie tak jak opisywał to bodajże Putrament we "Wrześniu" (jedna i ta sama sztuka brana codziennie z magazynu i wręczana Wojsku przez kolejne organizacje na oficjalnej uroczystości) to pewnie mogły, ale w siedzibie kółka raczej go nie trzymały Laughing

Paweł_39 · Wysłany: Czw 13:01, 22 Mar 2012 Temat postu:

sarna · Wysłany: Czw 13:43, 22 Mar 2012 Temat postu:

Koło gospodyń może nie, ale ZASP na pewno tak, piękne cztery sztuki:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Paweł_39 · Wysłany: Czw 15:08, 22 Mar 2012 Temat postu:

Tak, ale nawet kasa ZASP szła przez wojsko, a nie od ZASP do producenta. Wtedy ZASP musiałby odebrać broń, przywieźć na miejsce itd. Podobnie z Łosiem ufundowanym przez banki polskie.

kiler · Wysłany: Pią 11:35, 23 Mar 2012 Temat postu:

kowalinho · Wysłany: Pią 13:16, 23 Mar 2012 Temat postu:

Myślę, że połączenie chęci, pieniądzy i nazwiska "Sapieha" ułatwiało wiele znacznie bardziej skomplikowanych spraw niż zakup byle erkaemu... do szczytnych i patriotycznych celów przecież. Wink

Spojrzałbym na to w ten sposób, zostawiając na boku regulaminy i różniaste przypadki broni przekazywanej przez Gospodynie, czy innych Artystów.

sarna · Wysłany: Pią 13:53, 23 Mar 2012 Temat postu:

Ogromnie sobie cenię postać Lwa Sapiehy, statecznie udało mi się zdobyć egz. londyńskiego wydania "Wojny z wysokości siodła" z autografem.
[link widoczny dla zalogowanych]
15 pokolenie
[link widoczny dla zalogowanych]

W przypadku 'Różniastych artystów' nie godzi się zostawiać na boku. Dymsza i Olsza, którzy pojawili się na uroczystości w 1. pszwol byli jednymi z najpopularniejszych aktorów dwudziestolecia. Dymsza miał samej dniówki na planie filmowym 1000 zł. Olsza rozpoczął karierę w filmie niemieckim już w 1918, brał też udział w nieskończonej liczbie audycji radiowych od początku istnienia Polskiego Radia. Ich darowizny zasiliły fundusz celowy w MSWojsk dla garnizonu stołecznego - padło na 1 pszwol, stąd starczyło na 4 rkm. Tylko tyle i aż tyle.

Lookie · Wysłany: Pią 14:34, 23 Mar 2012 Temat postu:

A właśnie... czy Stanisław Radomyski nazywa Lwa Sapiehę Leonem?? Czy też chodzi o dwóch róznych przedstawicieli rodu??

Tak na marginesie...bardzo emocjonalnie odebrałem "Wojnę z wysokości siodła" bo opowiada o pierwszych dniach września w mojej bardzo bliskiej okolicy (Nekla, Wagowo, byc może Kociałkowa Górka) i obecności 9PUM w Poznaniu. I bardzo polecam wszystkim, którzy jeszcze jej nie czytali!!

kowalinho · Wysłany: Pią 14:57, 23 Mar 2012 Temat postu:

W końcu Lew i Leon to dwie wersje tego samego imienia, tylko z dwóch kręgów kulturowych: wschodniego i zachodniego. Smile

Muszę przyznać, że nie czytałem wspomnień Sapiehy, nie upolowałem tego na allegro. Tylko tyle wiem, co Bohdan Królikowski w "Bez amarantów" wspomniał o Sapiesze.

pieczarka · Wysłany: Pią 20:47, 23 Mar 2012 Temat postu:

Pawle mogę Ci udostępnić do przeczytania.

kiler · Wysłany: Pon 7:29, 26 Mar 2012 Temat postu:

Dalsza lektura, kolejne pytanie:

Radomyski wspomina, że na ostatnich przed wojną manewrach do 16 PU przybyli podchorążowie z 3. szwadronu SPRK, którzy po odbyciu tej służby mieli przejść na pierwszy rok SPK (zawodowej). Czy roczna służba w SPRK była obowiązkowa dla kandydatów do służby czynnej (z opisu Radomyskiego przynajmniej dla mnie wynika, że 3. szwadron SPRK składał się właśnie z kandydatów do służby zawodowej)? Byłaby to pewna analogia do służby w piechocie, gdzie w 1937 roku zlikwidowano batalion unitarny w Różanie i do 2-letniej SPP przyjmowano tylko kandydatów, którzy wcześniej odbyli dywizyjne kursy podchorążych rezerwy. Z tego wynikałoby, że we wszystkich broniach wyszkolenie oficera służby czynnej trwało 3 lata.

major Misiaczek · Wysłany: Pon 20:21, 26 Mar 2012 Temat postu:

Z tym rkm-em to nie do końca tak. Nawet jeśli kupił, to pod wyrkiem nie mógł trzymać (magazyn broni). Łatwiej było dać kapralowi kilka złotych i mieć rkm "na zawołanie", ale koledzy nie musieli o tym wiedzieć. Taka sympatyczna dykteryjka. Razz

Pamiętajcie, że po wielu latach, wiele dowcipów urasta do bohaterskich dokonań. Róbcie poprawkę na wspomnienia. W tym czasie, całą broń (szable, karabinki, bagnety, lance) stała na stojakach, najczęściej na korytarzach. Zabezpieczone sztabą zamkniętą na kłódkę, której klucze trzymał podoficer dyżurny szwadronu. Pod okiem służby dyżurnej.

Paweł_39 · Wysłany: Pon 20:55, 26 Mar 2012 Temat postu:

No właśnie koncepcja Michała mi bardziej pasuje, że ni etyle kupił, co sobie z magazynu wyciągnął i za zgodą/malutką opłatą ćwiczył na nim, a kolegom powiedział, że kupił. Takiej wielkości i ceny broń raczej nie uszłaby uwadze przełożonych, a szczególnie kaprali w czasie inspekcji. Przy wielkości rkm wz.28, to mogł równie dobrze pod łóżkiem Maxima kitrać.

kiler

Kolejna ciekawostka, już z okresu służby autora w kawalerii LWP w Hrubieszowie:

Radomyski wspomina, że oficerowie otrzymali długie polskie kawaleryjskie płaszcze, które według wyjaśnień radzieckich kwatermistrzów pochodziły jeszcze z magazynów Armii Polskiej gen. Andersa i nie zdążono ewakuować ich do Iranu.
Wydaje mi się, że Armia Andersa była w tym okresie mundurowana z zapasów brytyjskich a od Rosjan pochodziła tylko broń. Bardziej prawdopodobne moim zdaniem może być, że te płaszcze pochodziły ze zdobyczy z 1939 roku. W jednej z publikacji znalazłem informację, iż zdobycz ta była na tyle pokaźna, że planowano wyposażyć w polskie mundury "wyzwoleńczą" armię fińską, która miała wkroczyć razem z RKKA do "oswobadzanej" Finlandii w zimie 1939.

major Misiaczek

I tu masz bracie niestety rację. Inaczej nie dało się pisać (spójrz na datę wydania książki). Zdobycz wojenna była przechowywana. Niestety kilkanaście tysięcy oficerskich płaszczy wraz z właścicielami wypełniło doły śmierci.

Paweł_39

Z magazynów i z żołnierzy Armia Czerwona w 1939 r. zdobyła 20.057 płaszczy wojskowych.

kiler

Majorze: książka wydana w 2005 roku, w tekście kupa niepochlebnych opinii o radzieckich oficerach z okresu służby w LWP, więc podwójnego dna bym się nie doszukiwał Wink

Po prostu autor napisał co mu powiedziano, a mi się skojarzyło z tą informacją o Finlandii z innej publikacji.

Co ciekawe, pisze on o płaszczach kawaleryjskich a nie oficerskich, co w sumie ma jednak sens: oficerskich płaszczy nie było w magazynach, gdyż każdy oficer sam się w nie zaopatrywał. Zdobycznych nie było - oficerowie zostali w nich zamordowani w 1940. Wychodzi więc na to, że były to płaszcze ułańskie.

Marcin

Panowie większość ośrodków zapasowych wpadła w ręce Sowietów. A więc i wyposażenie. To te ośrodki miały odtworzyć zdolność bojową jednostek walczących na zachodzie z Niemcami. Przeciwnik dobrze wiedział, że odtworzenie zdolności bojowej na wschodzie + wydłużenie linii komunikacyjnych i zaopatrzeniowych to przynajmniej dłuższa wojna i większe straty.

major Misiaczek

Paweł_39

Ale istnieją dokładne zestawienia ile sprzętu zdobyła Armia Czerwona w 1939 r., co do guzika. Z takiego zestawienia wypisałem liczbę 20.057 płaszczy. Potem dopiszę dokładnie ilość mundurów zdobytych.

major Misiaczek

O.K., ale powtórzmy: był to sprzęt zmagazynowany, a nie znajdujący się "na żołnierzach". Gdyby dodać to, w co byli ubrani jeńcy, liczby byłyby znacznie wyższe. Tu chyba się zgadzamy. Question

Paweł_39

Armia Czerwona w 1939 r. zdobyła co następuje. Zestawienie z listopada 1939 r., które zawiera łącznie 289 pozycji. Jakby ktoś się chciał dowiedzieć ile czołgów, a ile łyżek to piękne źródło.

Materiał mundurowy zdobyty:
- 12.529 czapek garnizonowych,,
- 9853 hełmy
- 20.057 płaszczy wojskowych
- 40.393 spodni do butów z cholewami
- 51.421 kurtek mundurów
- 9.009 butów z cholewami
- 26.124 trzewiki
- 76.100 koszul
- 102.575 kalesonów
- 3.317 - kożuszków kawalerii
- 1.755 - butów filcowych
- 7,528 swetrów wojskowych
- 8.766 - pasów głównych
- 11.035 - spodni specjalnych
- 13.100 bluz specjalnych
- 685 - kombinezonów
- 1.953 - kurtek i plaszczy skórzanych
- 1.309 - płaszczy narzutek

I jako ciekawostka:
- 233.679 metrów bieżących sukna mundurowego
- 198.301 metrów bieżących tkanin bawełnianych i lnianych
-

jarema

swetrów?

Paweł_39

Pewnie o kaftaniki wz.32 chodzi.

Rogatywka5

Książkę czytali , nawet bardzo szybko przecztałem Very Happy

kiler